tag:blogger.com,1999:blog-2660216141522756351.post1436500015258315161..comments2023-10-18T12:43:19.882+03:00Comments on rosie: Σχέσεις εξ' αποστάσεωςrosiehttp://www.blogger.com/profile/06414437206868987467noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-2660216141522756351.post-51442035518490924492008-02-17T22:07:00.000+02:002008-02-17T22:07:00.000+02:00Η σχέση μου είναι από απόσταση. Δεν είναι η πρώτη...Η σχέση μου είναι από απόσταση. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, είχα μια άλλη σημαντική σχέση από απόσταση. Τη θυμάμαι με ικανοποίηση, χωρίς καμμία πικρία.<BR/> <BR/>Είχα και σημαντική σχέση από κοντά, έτσι δεν θα έλεγα ότι επιδιώκω, ασυναίσθητα, να βάζω μπροστά μου το εμπόδιο της απόστασης. <BR/><BR/>Δεν βρίσκω την απόσταση εμπόδιο. Η κακή επικοινωνία είναι εμπόδιο σε μια σχέση και αυτή δεν εξαρτάται από την απόσταση. <BR/><BR/>Αυτό που με κουράζει στις σχέσεις από απόσταση είναι ότι κάποιες φορές μοιάζω να είμαι μόνη μου, ενώ δε νιώθω καθόλου μα καθόλου μόνη μου, γιατί ο άλλος βρίσκεται πάντα στην ψυχή μου και κοντά μου. Απόκοσμο κάπως, δυσκολεύεται πολύ ο ορθολογισμός μου να μην το απορρίψει. <BR/><BR/>Αυτό που με ευχαριστεί στις σχέσεις από απόσταση είναι ότι έχω χρόνο για τον εαυτό μου, που τόσο βαθιά επιθυμώ. <BR/><BR/>Και όποτε συζούσα με το έτερο ήμιση, πάλι αποστάσεις είχα, τις ήθελα. <BR/><BR/>Βασική πολυτέλεια, παντού και πάντοτε, η δική μου κάμαρα.<BR/><BR/>Ζω με ανοιχτές πόρτες. <BR/>Κοιμάμαι με κλειστές.female reshttps://www.blogger.com/profile/02766134492940174171noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2660216141522756351.post-73458927129585018822008-01-29T21:29:00.000+02:002008-01-29T21:29:00.000+02:00Ευχαριστω για τα σχολια σας :)Πολυτιμα για μενα Δο...Ευχαριστω για τα σχολια σας :)<BR/><BR/>Πολυτιμα για μενα <BR/><BR/>Δονα ΛΙζα, δεν ειχα εσενα στο μυαλο μου καλη μου, αμν και τωρα που τα βλεπω οντως σε ζωγραφιζω..και για τα τωρα και για τα πριν...<BR/><BR/>Νικολαε, καλως ηρθες :)<BR/><BR/>σ ευχαριστω για την αισιοδοξια της σκεψης σουrosiehttps://www.blogger.com/profile/06414437206868987467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2660216141522756351.post-87034527478535162792008-01-29T21:20:00.000+02:002008-01-29T21:20:00.000+02:00Σχέσεις εξ αποστάσεως... Αμαρτία, κόλαση, αδυναμία...Σχέσεις εξ αποστάσεως... Αμαρτία, κόλαση, αδυναμία, ανασφάλεια, φοβία, αγωνία, λαχτάρα, ελπίδα, ψευδαίσθηση.<BR/>Ανθρώπινα πράγματα δηλαδή. Καθημερινά. Εγώ, εσύ, όλοι μας. Αυτός που αισθάνεται ότι δεν τον αφορούν τα παραπάνω, να σηκώσει το χέρι του. <BR/><BR/>Σχέσεις εξ αποστάσεως. Εξιδανικευμένες καταστάσεις, βολικές εν μέρει, κάποτε ολοκληρωμένες, τις πιο πολλές φορές όμως μισές. Ζωή μισή δεν θέλω πια να ζω λέει ένα τραγουδάκι.<BR/><BR/>Η απόσταση όμως δεν παίζει κανένα ρόλο. Τα χιλιόμετρα δεν έχουν νόημα. Αυτό που σε δένει με τον άλλο, αυτό είναι που μετράει. Οι περισότεροι από εμάς, ζούμε με κάποιον άλλο άνθρωπο δίπλα μας και παρ' όλα αυτά είμαστε έτη φωτός μακριά του.<BR/>Τι κι αν ο άλλος είναι μακριά τελικά; Αν τον αγαπάς, αν έχεις έρωτα μέσα σου γι αυτόν, αν ξέρεις γιατί είσαι μαζί του (το σπουδαιότερο) τότε η απόσταση δεν έχει καμία απολύτως σημασία.<BR/>Αν αυτός ο άνθρωπος σε ολοκληρώνει, τότε όχι, η απόσταση δεν έχει σημασία. Αν αυτός ο άνθρωπος ξέρει να διαβάζει μέσα σου και μπορείς κι εσύ να κάνεις το ίδιο κι αυτά που διαβάζεις σε γεμίζουν, τότε όχι, η απόσταση δεν έχει καμία σημασία.<BR/><BR/>Οι σχέσεις εξ αποστάσεως λοιπόν δεν ορίζονται από τα σημεία στο χάρτη που βρίσκεται καθένας από τους δύο. Ορίζονται από την απόσταση που έχουν το μυαλό κι η καρδιά του ενός από το μυαλό και την καρδιά του άλλου.<BR/>Η αμαρτία, η κόλαση, η αδυναμία, η ανασφάλεια, η φοβία, η αγωνία, η λαχτάρα, η ελπίδα, η ψευδαίσθηση κυριαρχούν στις σχέσεις μας είτε αυτές είναι εξ αποστάσεως είτε όχι.<BR/><BR/>Συμπέρασμα; Όπως πάντα, μέσα μας είναι το πρόβλημα και όχι στην απόσταση.NikolaosXhttps://www.blogger.com/profile/09299022871350591296noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2660216141522756351.post-4422661091097444382008-01-28T14:21:00.000+02:002008-01-28T14:21:00.000+02:00γκουχ...γκουχ ..χμμμ....:)Δεν ξερω τι ειχες στο μυ...γκουχ...γκουχ ..χμμμ....<BR/><BR/>:)<BR/><BR/>Δεν ξερω τι ειχες στο μυαλο σου...μα με ζωγραφισες κατα καποιο τροπο.<BR/><BR/>Οι πιο μεγαλοι ερωτες μου ειχαν αναμεσα την αποσταση, πολλες φορες αναρωτηθηκα το γιατι....γιατι παιρνω ικανοποιηση με το κουταλακι του γλυκου ...σα φαρμακο για να αντεξω μεχρι την επομενη φορα.....?<BR/><BR/>Αναφαλεια, φοβος, μερικη ακηδια της ψυχης....τι αραγε?<BR/><BR/>Ολα αυτα και αλλα τοσα ισως, λεω στον εαυτο μου, απ την αλλη λεω-δικαιολογια αραγε?- πως οι πιο κοντινοι προορισμοι οσες φορες προσπαθησα ηταν πολυ πιο μακρινες και αγονες γραμμες.....<BR/><BR/>Δεν ξερω.....ξερω μονο πως κουραστηκα ......δεν θελω αλλο...φαρμακο.....και αν δεν βρεθει κοντινος προορισμος...ε...σκασιλα μου μη σωσει και βρεθει....<BR/><BR/><BR/>Φιλι παλι καλη κι αγαπημενη μου :)Donnalizahttps://www.blogger.com/profile/06720531141056555324noreply@blogger.com