Το σπίτι μου



Από τότε που με θυμάμαι, πάντα έβλεπα στον ύπνο μου , όνειρα που είχαν σχέση με σπίτια.

Αλλοι ονειρεύονται πως πετούν, εγώ ονειρεύομαι σπίτια.

Σπίτια παλιά, ψιλοτάβανα με εμφανή τα σημάδια του χρόνου πάνω τους, γκρίζα και παραμελημένα, σαν να μην ζει κανείς άνθρωπος μέσα τους.

Πολλά δωμάτια, καθιστικά άνετα που βλέπουν σε ανοιχτές βεράντες με φυτά που ζουν ακόμα, παρόλη την αφροντισιά, σαλόνια και τραπεζαρίες που ακούγονται γέλια , τσουγκρίσματα των ποτηριών, ο ήχος των σερβίτσιων, παιδικές φωνές ανάκατες με ώριμες και σοβαρές, σκόρπιες λέξεις να αιωρούνται.

Από τότε που γεννήθηκα, ζω σε δανεικά σπίτια. Στο σπίτι της γιαγιάς μέχρι τα 12, μετά της μαμάς και του μπαμπά και μετά του άντρα μου. Σαν τον χαμαιλέοντα, προσαρμοζόμουν μέσα τους, γινόμουν ένα μ αυτά και με τις ζωές των άλλων. Δεν πέρασα άσχημα.. τολμώ να πω πως με παραχάιδεψαν κιόλας, δίνοντας μου το ρόλο της υψηλής καλεσμένης που τσακίζονταν να την περιποιηθούν και να την κάνουν να αισθανθεί άνετα.

Πριν ένα μήνα υπέγραψα τα συμβόλαια του δικού μου σπιτιού. Πούλησα της μαμάς μου, πήρα κι ένα δάνειο και έκανα το μεγάλο βήμα.

Μοιάζει λίγο με τα σπίτια των ονείρων μου. Είναι παλιό, ψιλοτάβανο με πολλές φαρδιές ντουλάπες , μ έναν αέρα ξεχασμένης κομψότητας που με έκανε να το αγαπήσω με την πρώτη ματιά. Το μπαλκόνι βλέπει σε μια πλατεία γεμάτη ψηλά δέντρα που σου δίνει την αίσθηση πως δεν είσαι στην καρδιά της πόλης, αλλά κάπου αλλού.

Χαμογέλασα άθελα μου όταν συνειδητοποίησα πως σ αυτή την πλατεία μ έφερναν να παίξω μικρή κάθε απόγευμα του καλοκαιριού και παρ’ όλες τις γκρίνιες -πάλι μες στο χώμα έγινες, σαν αλητάκι είσαι, αν δεν είσαι φρόνιμο παιδί δεν θα σε ξαναφέρω-, εγώ περνούσα περίφημα..

Φώναξα μαστόρους, τους είπα τι θέλω να μου φτιάξουν, βλέπω χρώματα και συνδυασμούς (και πελαγώνω) και περιμένω προσφορές. Φαντάζομαι πως στο τέλος του Αυγούστου θα χει γίνει όπως το θέλω και το ονειρεύομαι και θα μένει μόνο να κάνω τη μετακόμιση..

Αναρωτιέμαι, όταν μπω πια και το κατοικήσω, τι όνειρα θα βλέπω..

3 σχόλια:

J. είπε...

Καλορίζικο και ψιλοτάβανο ! (Πως λέμε "και καλοτάξιδο...")

rosie είπε...

Σας ευχαριστω για το καλοταξιδο ..οντως περναμε τη ζωη μας μεσα του κι αν ειναι γερο το σκαφος..θα κανουμε και καλα ταξιδια ακομα και με κακο καιρο:)

Donnaliza είπε...

Kαι ο Αυγουστος περασε και τα μαστορεματα τελειωσαν και τωρα τα ονειρα σου θα ειναι κατω απο το σπιτι σου, το δικο σου σπιτι, και θα ειναι τα καλυτερα ονειρα, αυτα που σου αξιζουν!

Φιλι γλυκο :)