Λοιπόν, Αντίο.





"Να συνειδητοποιείς, πως επειδή ακριβώς τον θαυμάζεις και τον αγαπάς, θα τον αφήσεις να φύγει, γιατί είναι εκείνος που το θέλει αυτό, σεβόμενη την επιθυμία του".

Έκαναν έρωτα για τελευταία φορά , όπως την πρώτη. Κολλημένοι ο ένας πάνω στον άλλον. Αυτή με την πλάτη στον τοίχο κι εκείνος να μπαίνει μανιασμένα μέσα της. .

Η πόρτα έκλεισε πίσω του. Μαζί του πήρε τα κλειδιά του, τα έγγραφα που ήταν η απόδειξη των κοινών ονείρων που έμειναν χάρτινα και παγωμένα και την εικόνα της πνιγμένη στο κλάμα.

Η δυσκολότερη απόφαση της ζωής της.

6 σχόλια:

anepidoti είπε...

κι εσύ να συνειδητοποιείς πως η αγαπημένη μου ήταν Η γυναίκα και μια μεγάλη καλλιτέχνιδα!
ούτε να στόλεγα, rosieeeee
αυτές τις μέρες, πάλι έντονα την σκέπτομαι...μπορεί να μ' εμπνέει συνεχώς, το πιστευεις;
κάτι μου κάνει η προσωπικότητα αυτής της γυναίκας που προσωπικά την ανακάλυψα όταν είδα την ταινία με την ζωή της...κεραυνοβόλος έρωτας!
νομίζω πως ο έρωτας κι ότι αυτός περιλαμβάνει πήρε υπόσταση στην σύντομη ζωή της..
μπορώ να μιλάω μέχρι αύριοοοοο
σε φιλώ!

rosie είπε...

@ anepidoti

Xαίρομαι που σου αρέσει κι εσένα. Είχα τη τύχη να την "γνωρίσω" πολύ πριν την ταινία, και σ΄ένα ταξίδι μου στο Μεξικό πήγα και την "είδα" από κοντά.

Δεν θα μπορούσα να βάλω τίποτα άλλο σ΄ενα αντίο που πονάει..

Ένα παιδί / Ένας άνθρωπος (Προάγγελος) είπε...

Στο 3ο διάβασμα της ανάρτησής σου κατάλαβα τι εννοείς και αποφάσησα να απαντήσω. Ίσως δεν είχα δώσει την πρέπουσα σημασία. Και απλά έχω να σου πω πως τα έχω περάσει αυτά που λες. Και έχεις δίκιο γιατί όταν αγαπάς κάποιον, κάποιες φορές χρειάζεται να τον αγαπήσεις ακόμη περισσότερο για να τον αφήσεις να φύγει. Κι άλλωστε κάθε αντίο πονάει. Ειδικά αυτόν που θα μείνει πίσω.
Δε σκοπεύω να σου πω υπομονή. Τα ξέρεις και μόνη σου άλλωστε. Δε χρειάζεσαι κανέναν να σου πει τι να κάνεις.
Στάσου στα πόδια σου απλά...
Να προσέχεις!

island είπε...

Δεν χρειάζεται τελευταίος έρωτας για να φύγεις. Απλά να πάρεις μαζί τα χάρτινα όνειρα. Να μηντα βλέπει ο καθένας και θλίβεται

rosie είπε...

@ Forerunner, πολύ σωστά :)


@ island, όχι. Δεν παίρνω τίποτα. Ειδικά χάρτινα όνειρα. Αλλά γιατί λες να μη τα βλέπει κανείς και να θλίβεται? ας θλίβεται όσο θέλει.

Ανώνυμος είπε...

Aλήθεια συμβαίνουν και αυτά;

Και να συμβαίνουν... τότε ναι είναι πολύ δύσκολη η απόφαση...

Καλό βραδάκι